هر آنچه که باید درباره‌ی دیابت بدانید

دیابت به بیماری گفته می شود که در آن بدن یا انسولین کافی تولید نمی کند یا قادر به استفاده از انسولین تولید شده توسط سلول ها نیست.
انسولین یک هورمون طبیعی است که توسط غده پانکراس بدن برای کنترل سطح گلوکز (نوعی قند) در خون تولید می شود.
بنابراین ابتلا به این بیماری منجر به بالارفتن گلوکز خون (که اغلب به آن قند خون می گویند)می شود.

اگرچه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما با تغییر در سبک زندگی (رژیم غذایی و ورزش) و درمان قابل کنترل است.
برای افراد مبتلا به این بیماری مهم است که در اسرع وقت تشخیص داده شده و درمان شوند، زیرا سطوح بالای قند خون می‌تواند به اندام‌ها و بافت‌های بدن آسیب برساند و منجر به عوارضی مانند آسیب عصبی، آسیب کلیوی، حملات قلبی، سکته مغزی، بیماری‌های عروق محیطی (باعث پا درد و زخم در پا)، آب مروارید و از دست دادن بینایی شود.

انواع مختلف دیابت چیست؟

دیابت انواع مختلفی دارد اما سه نوع اصلی آن عبارتند از: دیابت نوع 1، دیابت نوع 2 و دیابت بارداری. هر نوع این بیماری علل و اثرات متفاوتی در بدن دارد و با عوارض خطرناک و مشخصی همراه می باشد اما وجه مشترک آنها ناتوانی در کنترل سطح قند خون است

نوع 1 این بیماری (که قبلاً به عنوان دیابت نوجوانان یا دیابت وابسته به انسولین نیز شناخته می شد)

نوع 1 این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که سلول‌های تولیدکننده انسولین در پانکراس (سلول‌های بتا) به اشتباه توسط سیستم ایمنی بدن شخص از بین می‌روند.
در این شرایط بدن قادر به تولید انسولین کافی نیست، به این معنی که قند خون کنترل نمی شود و می تواند بسیار بالا رود. تنها حدود 5 درصد از افراد مبتلا به دیابت به این نوع مبتلا هستند. دیابت نوع 1 معمولا در کودکان و بزرگسالان جوان رخ می دهد، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد.

دیابت نوع 2 (که قبلاً به عنوان دیابت بزرگسالان یا دیابت غیر وابسته به انسولین نیز شناخته می شد)

دیابت نوع 2 زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های بدن قادر به استفاده از انسولین تولید شده توسط سلول ها نباشند. سلول ها در برابر اثرات انسولین مقاوم می شوند که منجر به قند خون کنترل نشده می شود. نوع 2 این بیماری معمولاً در افراد بالای 30 سال که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند رخ می دهد.

با این حال، این نوع از بیماری در گروه‌های سنی جوان‌تر به دلیل افزایش تعداد کودکان و بزرگسالان جوان دارای اضافه وزن و چاق در حال شایع ‌تر شدن است.

دیابت بارداری

دیابت بارداری نوعی از این بیماری است که در دوران بارداری ایجاد می شود. این نوع از دیابت به دلیل هورمون های بارداری یا مقدار ناکافی انسولین ایجاد می شود. دیابت بارداری معمولا موقتی است و پس از پایان بارداری از بین می رود، البته همیشه اینطور نیست.
کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری به دیابت بارداری مبتلا بوده اند، بیشتر با ریسک ابتلا به این بیماری در مراحل بعدی زندگی روبرو هستند.

پیش دیابت چیست؟

اگرچه این بیماری می تواند بدون هشدار ظاهر شود، اما بیشتر افراد قبل از ابتلا به این بیماری، مرحله پیش دیابت یا “اختلال تحمل گلوکز” را پشت سر می گذارند.

اگر پیش دیابت دارید، خبر خوب این است که می توانید با تغییر آنچه می خورید و میزان فعالیت بدنی خود، احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش دهید.

اگر فردی بزرگسال و در معرض خطر بالای ابتلا به این بیماری هستید، افزودن فعالیت بدنی به برنامه روزانه می تواند به پیشگیری یا به تاخیر انداختن دیابت نوع 2 کمک کند. ایجاد یک روتین روزمره سالم که بر تغذیه سالم با کربوهیدرات های کم (قند) تاکید دارد می تواند به پیشگیری از دیابت نوع 2 و مدیریت پیش دیابت کمک کند.
کار با یک متخصص تغذیه برای ایجاد یک برنامه غذایی شخصی که به کاهش وزن شما کمک می کند، یک راه عالی برای مدیریت این موضوع است.

علائم این بیماری چیست؟

علائم زیر برای دیابت نوع 1 و 2 مشترک است. با این حال، افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ممکن است هیچ علائمی را نشان ندهند.

1.افزایش تشنگی
2.افزایش ادرار (به دلیل قند خون بالا که برای افزایش حجم ادرار از کلیه ها عبور می کند) 3.احساس گرسنگی بسیار احساس
4.خستگی
5.کاهش وزن بدون تلاش (افراد دیابتی قادر به جذب و استفاده از انرژی قند خون نیستند)

دیابت چگونه تشخیص داده می شود؟

این بیماری را می توان بر اساس علائم فرد و آزمایش خون توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تشخیص داد. سه نوع آزمایش خون برای تشخیص این بیماری وجود دارد:

1.گلوکز خون ناشتا (قند): برای این آزمایش از فرد خواسته می‌شود حداقل هشت ساعت قبل از خون‌گیری چیزی نخورد.

2.تست تحمل گلوکز خوراکی: با این آزمایش، تیم مراقبت دیابت ابتدا گلوکز ناشتا را اندازه گیری می کند (مانند بالا). به فرد نوشیدنی حاوی 75 گرم گلوکز داده می شود و دو ساعت بعد مجدداً قند خون اندازه گیری می شود. نتیجه 200 میلی گرم در دسی لیتر یا بالاتر در تشخیص این بیماری می باشد

3. هموگلوبین A1c (HbA1c): این یک آزمایش خون است که میانگین گلوکز خون را در سه ماه گذشته نشان می دهد.

دیابت چگونه درمان می شود؟

تغییرات در سبک زندگی شما، مانند افزایش فعالیت بدنی و انتخاب رژیم غذایی سالم، مهم ترین راه های درمان این بیماری، به ویژه نوع 2 این بیماری است. به عنوان مثال، شمارش کربوهیدرات های موجود در غذا باید به یک روتین روزمره تبدیل شود، زیرا کربوهیدرات ها در افزایش قند خون نقش دارند.
فعالیت بدنی ضروری است، زیرا ماهیچه هایی که به طور منظم تمرین داده می شوند نسبت به عضلات غیرفعال قند را به طور موثرتری مصرف می کنند. علاوه بر این تغییر سبک زندگی، داروهایی برای  نوع 1 و 2 این بیماری نیز وجود دارد که به درمان این بیماری کمک می کند.

دیابت نوع 1

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 باید انسولین تزریق کنند زیرا تعداد نسبتا زیادی از سلول ها یا تمام سلول‌های تولیدکننده انسولین معمولاً در زمان تشخیص از بین می‌روند. راه های مختلفی برای دریافت انسولین وجود دارد، از جمله با سرنگ، قلم یا پمپ انسولین (مداوم). بهترین روش برای استفاده بستگی به شخص مبتلا به این بیماری و تشخیص پزشک دارد.

دیابت نوع 2

اولین و مهمترین درمان برای افراد مبتلا به نوع 2 این بیماری، تغییر در شیوه زندگی مانند رژیم غذایی و ورزش است. اگر این تغییرات به اندازه کافی قند خون را کنترل نکند، احتمالاً به دارو نیاز خواهد بود. انتخاب دارو به نیازهای فرد و عامل ایجاد این بیماری بستگی دارد.

محققان به طور مداوم به دنبال درمان های جدید و قابل اعتمادتر هستند، مانند بازسازی سلول هایی که می توانند انسولین تولید کنند و آنها را به لوزالمعده فرد پیوند دهند.
درمان های دیگری که محققان روی آن کار می کنند شامل داروهایی به نام اینکرتین و آمیلین (که از قبل در دسترس می باشد) هستند که به روش های پیچیده ای عمل می کنند تا بدن به انسولین موجود بهتر پاسخ دهد.
روش های جایگزین برای مصرف انسولین (به عنوان مثال انسولین استنشاقی) ایجاد شده است یا در حال توسعه است. انواع دیگری از تحقیقات از جمله مطالعاتی در مورد سرکوب کننده های ایمنی برای دیابت نوع 1 وجود دارد.

عوارض این بیماری چیست؟

افراد مبتلا به این بیماری به دلیل اثرات مخرب این بیماری بر رگ های خونی در معرض عوارض زیادی از جمله: بیماری‌های چشمی دیابتی مانند رتینوپاتی، بیماری کلیوی دیابتی (نفروپاتی)، بیماری عصبی دیابتی (نوروپاتی)، حملات قلبی و سکته مغزی هستند.
مدیریت این بیماری برای پیشگیری یا به تاخیر انداختن این عوارض موضوع مهمی است.

نگه داشتن سطح گلوکز خون تا حد نزدیک به نرمال، خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی و بیماری کلیوی را کاهش می دهد. حفظ یک سبک زندگی سالم، از جمله مدیریت فشار خون و سطح کلسترول نیز می تواند خطر سکته مغزی و حملات قلبی را کاهش دهد.

برای جلوگیری از ابتلا به عوارض این بیماری کافیست سطح گلوکز خون خود را تا حد امکان نزدیک به حد طبیعی نگه دارید و مرتباً آن را کنترل کنید. حداقل سالی یک بار آزمایش ادرار خود را انجام دهید. همواره تحت نظر پزشک باشید و مصرف دارو های خود و کنترل رژیم غذایی را پشت گوش نیندازید.

مطالعه مقالات زیر را به شما پبشنهاد می دهیم:

چای سبز برای لاغری