ژنیکوماستی چیست و چقدر خطرناک است؟

ژنیکوماستی وضعیتی است که باعث تورم بافت سینه در پسران و مردان می شود. علت بروز ژنیکوماستی می تواند عدم تعادل هورمون ها در بدن باشد. اگر بزرگ شدن و تورم بافت سینه ناشی از تجمع چربی باشد به آن «سئودووژنیکوماستی» گفته می شود.
در ادامه ی مقاله مطالب کامل تری را در رابطه با این بیماری، علل،روش های درمان و روش های پیشیگیری از آن را در اختیار شما قرار خواهیم داد.

اگرچه سینه‌ها در مردان مانند زنان رشد نمی‌کند، اما همه ی پسران با مقدار کمی بافت سینه متولد می‌شوند.
بدن پسرها هورمونی به نام تستوسترون می سازد که رشد جنسی آنها را در دوران بلوغ کنترل می کند. در مردان علاوه بر تستوسترون مقداری استروژن نیز ساخته می شود. استروژن هورمونی است که رشد جنسی را در دختران کنترل می‌کند.

هنگامی که پسری در حال گذراندن دوران بلوغ است، یا یک مرد در دوران میانسالی است، بدن تستوسترون کمتری تولید می کند. در این بازه های زمانی تعادل دو هورمون استروژن و تستوسترون بیشتر از همیشه ممکن است بهم بخورد.
حدودا نیمی از پسران نوجوان و حدودا دو سوم مردان بالای 50 سال تاحدودی مبتلا به ژنیکوماستی هستند.
بهم خوردن تعادل دو هورمون تستوسترون و استروژن و بالا بودن درصد استروژن نسبت به تستوسترون منجر به تورم بافت سینه ی مردان می شود.

علائم ژنیکوماستی چیست؟

اولین علامت ژنیکوماستی ممکن است، حس کردن توده ای از بافت چربی زیر نوک پستان باشد. گاهی اوقات این توده حساس یا دردناک است.
توده ی بافت چربی یکی از علائمی است که معمولا افراد را دچار نگرانی می کند و تصور می کنند که مبتلا به سرطان سینه شده اند.(سرطان سینه در تعداد کمی از مردان اتفاق می افتد)
ژنیکوماستی لزوماً نشانه ی سرطان نیست، اما پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای رد آن و تشخیص دقیق تر انجام دهد.

دومین نشانه می تواند ناهمسان بودن سینه ها باشد. تورم سینه ها ممکن است به طور ناهموار اتفاق بیفتد و یکی از آنها بزرگتر از دیگری باشد.

سومین نشانه حساسیت و دردناک بودن سینه ها است.
اگر متوجه شدید که سینه های شما تورم دارد، دردناک یا حساس است و یا ترشحاتی از نوک یک سینه یا هر دو سینه وجود دارد، به پزشک مراجعه کنید.

علل ژنیکوماستی چیست؟

بسیاری از عوامل می تواند باعث عدم تعادل هورمونی و رشد سینه در مردان شود، و بسیاری اوقات علت دقیق آن مشخص نیست.
علاوه بر تغییرات بدن مانند بلوغ و افزایش سن، موارد دیگری که می توانند باعث ژنیکوماستی شوند عبارتند از:

1.آسیب یا بیماری‌هایی که بر بیضه‌ها(هورمون های این غده رشد و رشد جنسی را کنترل می کنند) تأثیر می‌گذارند و باعث ایجاد مشکلات هورمونی می شوند. به عنوان مثال مشکلات تیروئیدی می تواند بر کاهش تستوسترون تاثیر بگذارد.
2. ماری جوانا و هروئین
3.نارسایی کلیه (زمانی که دیگر نمی توانند خون شما را پاکسازی و فیلتر کنند)
4.بیماری های کبد
5.برخی از نوزادان پسر ممکن است برای مدت کوتاهی به ژنیکوماستی مبتلا شوند، زیرا هورمون های مادرشان هنوز در بدنشان وجود دارد.

برخی از انواع داروها می توانند منجر به ژنیکوماستی شوند، مانند

آنتی آندروژن ها

اینها داروهایی هستند که بزرگی پروستات یا سرطان پروستات را درمان می کنند.

استروئیدهای آنابولیک و آندروژن ها

گاهی اوقات ورزشکاران برای بهبود عملکرد ورزشی خود از این داروها به طور غیرقانونی استفاده می کنند. (این داروها همچنین برای شرایط خاصی کاربردهای قانونی دارند).

داروهای درمان کننده HIV

ژنیکوماستی گاهی اوقات می‌تواند یک عارضه جانبی درمان HIV با دارو های خاص به نام «درمان ضد رترو ویروسی بسیار فعال» باشد

داروهای ضد اضطراب

داروهایی مانند دیازپام (والیوم) گاهی اوقات می‌توانند باعث ژنیکوماستی شوند.

داروهای قلب

داروهایی مانند آسدیگوکسین (لانوکسین) و مسدود کننده های کانال کلسیم می توانند گاهی اوقات منجر به ژنیکوماستی شوند.

داروهایی که برای تخلیه معده استفاده می شود

برای مثال، متوکلوپرامید (Reglan) می‌تواند ژنیکوماستی را به عنوان یک عارضه جانبی داشته باشد.

داروهای زخم

برخی از داروهایی که بدون نسخه برای زخم می‌خرید، می‌تواند منجر به ژنیکوماستی شود، مانند سایمتیدین (تاگامت HB).برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها نیز می‌توانند باعث ژنیکوماستی شوند.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و برخی درمان‌های سرطان نیز همین‌طور است.

ژنیکوماستی چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر پزشک مشکوک به مبتلا شدن شما به ژنیکوماستی باشد، احتمالاً شما را معاینه می‌کند تا مطمئن شود که هیچ توده‌ی سفت، ترشح مایع یا مشکل پوستی که می‌تواند نشانه‌ای از سرطان باشد، وجود ندارد.
آنها احتمالاً سؤالاتی در مورد سابقه پزشکی شما خواهند پرسید که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آیا بیماری‌هایی مانند اوریون، بیماری‌های کلیوی یا بیماری کبد داشته‌اید؟
چه داروهایی مصرف کرده‌اید؟ قانونی یا غیرقانونی؟

ممکن است آزمایشاتی نظیر: آزمایش خون یا نمونه ادرار، ماموگرافی، بیوپسی، سی تی اسکن، ام آر آی، اسکن سونوگرافی بیضه و…. از شما خواسته شود.

ژنیکوماستی چگونه درمان می شود؟

درمان به کمک دارو

هنگامی که ژنیکوماستی دارید، ممکن است پزشک شما را به متخصصی به نام متخصص غدد ارجاع دهد که مشکلات مربوط به هورمون‌ها و نحوه تأثیر آن‌ها بر بدن شما را درمان می‌کند.

نحوه درمان بیماری شما ممکن است به سن، سلامتی، مدت زمان ادامه بیماری و میزان پاسخ شما به برخی داروها بستگی داشته باشد.
اگر ژنیکوماستی در دوران بلوغ اتفاق بیفتد، معمولاً خود به خود از بین می رود. روند درمان ممکن است از 6 ماه تا 3 سال طول بکشد.
(اکثر موارد به آرامی و بدون درمان به خودی خود بهبود می یابند).

درمان به کمک جراحی

روش های جراحی ژنیکو ماستی شامل: رزکسیون یا برش باز، لیپوساکشن و رزکسیون به همراه کاهش پوست است
آمار و مطالعاتی که در زمینه جراحی های پلاستیک انجام شده است، نشان می دهد سطح بالایی از افراد از نتیجه جراحی راضی هستند. اما باید در نظر داشت جراحی همیشه رضایت افراد را به دنبال نخواهد داشت.
عمل و جراحی ژنیکوماستی دقیقا مشابه عمل لیپوماتیک شکم و پهلو می باشد. جراح از طریق ایجاد چند برش سه میلی متری لوله کانولا را وارد بافت می کند و با لرزش و ضربات آن بافت چربی تخریب می شود و توسط مکش دستگاه تخلیه می گردد. بعد از تخلیه بافت زیر سینه و کوچک کردن سایز آن برای جلوگیری از افتادگی و شل شدن پوست کشیده شده، پوست اضافه را حذف می کنند.
نکات مهم در رابطه با جراحی
1.جراحی به نوجوانان توصیه نمی شود و معمولا افرادی به سراغ جراحی می روند که سینه هایشان به طور کامل رشد کرده و رشد متوقف شده است.
2.افرادی که علی رغم مصرف دارو درمان نشده اند می توانند از جراحی کمک بگیرند.
3.جراحی موفق ارتباط مستقیمی با عدم مصرف سیگار و مواد مخدر دارد. زیرا بعد از جراحی ممکن است سینه ها به حالت اولیه برگردند.
4.افرادی که احساس درد و ناراحتی زیادی در سینه ها دارند نیز می توانند از جراحی کمک بگیرند.
5. در صورت سهل انگاری پزشک بعد از جراحی ممکن است دچار عفونت،عدم تقارن و یا شاهد اسکار های ناشی از جراحی باشید.

روش های پیشگیری از ژنیکوماستی چیست؟

اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش احتمال ابتلا به ژنیکوماستی انجام دهید. این اقدامات شامل مواردی مانند:

از داروهای غیرقانونی یا تفریحی مانند استروئیدهای آنابولیک، آندروژن ها، آمفتامین ها، ماری جوانا یا هروئین استفاده نکنید. الکل ننوشید یا در حد متوسط مصرف کنید. فهرست داروهای خود را با پزشک خود بررسی کنید. اگر هر یک از داروهای شما می تواند باعث ژنیکوماستی شود، از پزشک درخواست کنید تا در صورت امکان دارویی جایگزین به شما بدهد.
در صورتی که ژنیکو ماستی شما ناشی از افزایش درصد چربی بدن می باشد (سئودووژنیکوماستی) درمان ژنیکوماستی با ورزش و تغذیه درست ممکن است

عوارض ژنیکوماستی چیست؟

ژنیکوماستی می تواند بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد. ممکن است احساس خجالت، اضطراب یا افسردگی کنید.
در صورتی که ابتلا به ژنیکوماستی منجر به وجود آمدن این احساسات در شما شد می توانید از یک روان درمانگر در این زمینه کمک بگیرید.
همچنین صحبت با خانواده و دوستان نزدیک می تواند بسیار موثر واقع شود. آنها شما را بهتر می شناسند و می توانند پشتوانه عاطفی مورد نیاز شما را تامین کنند.